Speechless

Het gebeurt me niet vaak, maar nu was ik toch echt even sprakeloos...
It doesn't happen very often, but now I was speechless...

Ik had niet verwacht dat er zoveel reacties zouden komen op m'n "ik"-blogje van afgelopen keer
I had never expected so much comments on my "me"-post from last week

Ik heb ze allemaal gelezen, soms met een glimlach soms zelfs met een stiekum traantje....
I've read them all, sometimes with a smile, sometimes with a furtive little tear....

Ik las zoveel herkenning en heb zoveel steun van jullie gekregen

I read so much recognition and got so much support from you

Ik wil jullie bedanken met een virtueel kaarslichtje, een klein boeketje gipskruid en geborduurde tekenen van vriendschap!

De laatse 4,5 kilo moet me nu toch zeker gaan lukken!

I wanna thank you with a virtual candlelight, a little bouquet of babybreath and embroidered signs of friendship!
I've to manage to lose the last 4,5 kilo for sure!

Jullie gaven me zoveel energie, dat ik zelfs iets gedaan heb wat ik zo ongeveer al 3 jaar van plan was

You gave me so much energy, I finally did something I've wanted to do for well, 3 years or so

Ik heb de keukentafel geschilderd!

I painted the kitchen table!

Waarom moest ook dit nou weer jaren duren???
Why has this also taken me years to do it???

Binnen 2 dagen was ik klaar en helemaal blij!

Within 2 days I was ready ànd happy!

Ik heb nog meer kleinere klusjes gedaan, maar die zijn allemaal nog net niet af, dus wordt vervolgd!

I've done many more little jobs but none of them is finished, so stay tuned!

En dit was m'n lunch voor vandaag!

And this was my lunch today!

Week 8, dag 4 van het Sonja Bakker dieet, door sommigen vergruisd, door anderen bejubeld

Week 8, day 4 from the Sonja Bakker diet, crushed by some, cheered by others

Het heeft me weer goed gesmaakt!

Ik ben zo blij dat ik nu eindelijk de stap gezet heb! En weet je wat nu eigenlijk de reden was? Ik had al jaren (al 15 of 20 jaar!) last van m'n rug en dacht dat er toch niets aan te doen was. Maar van alle kanten kreeg ik te horen dat ik toch eens naar fysio moest gaan. Ha, ja doei, met dat lijf van mij zeker, moet je nog in je ondergoed ook! Schaamde me dood! Toen ben ik begonnen met afvallen, en ben toch ook tegelijkertijd naar fysio gegaan, de pijn werd te erg, en wauw, het hielp! Nu doe ik de rugtriathlon en daar kreeg je eerst een intake gesprek voor. Daar bleek ook uit wat mijn ideale gewicht zou moeten zijn, en daar werk ik dus nu naar toe. Ben nu zelfs weer aan de Zumba, want ook dat lukte me eerst echt niet meer. Kortom, alsof ik herboren ben! Dus iedereen die nog het laatste zetje nodig heeft: gewoon DOEN!

It tasted very well!

I'm so glad I've finally taken the step! And do you know what the reason was actually? I had backage for years and years (maybe 15 or 20 years), but thought nothing could help me. But everyone told me to go to fysiotherapy. Ha, yeh right, with that body of mine, no way! In my underwear, so embarrassing! Then I started dieting, and went to the fysio at the same time, cause the pain got worse and worse, and wow, it helped! Now I'm doing a special training-programm. After the intake I knew what my perfect weight should be. And that's what I'm trying to reach. I'm even following my Zumba lessons again, cause because of the backage that wasn't possible anymore. I'm feeling like I'm born again! So everybody who needs a last push: GO!

Zo, en nu ga ik er even lekker voor zitten! Vind dat ik het wel weer verdiend heb vandaag, hahaha!

So, and now I'm gonna enjoy my favorite magazine! Think I've deserved it, hahaha!!!

Oh, en volgende keer zal ik jullie meer vertellen over de 2 prachtige awards die ik afgelopen tijd mocht ontvangen! (Ben het niet vergeten hoor meiden!)

Oh, and next time I tell you more about the 2 beautiful awards I got last week!
Hugs,