Souvenirs part 2: a bedtime story

Er was eens.... nog niet zo heel lang geleden, een aardige familie, wonend in een aardig huisje, in een aardig klein dorpje. De vrouw des huizes hield van decoreren. Zelfs op haar vakantie probeerde ze elke brocante markt af te struinen die ze maar vinden kon. Haar mannetje keek het lijdzaam aan, maar hij wist dat het haar gelukkig maakte en hij liet haar haar gang gaan. De kinderen daarentegen begrepen hun moeder, en zij vergezelden haar zelfs zo nu en dan. Zij begrepen het spel van veel kopen voor weinig.
Once upon a time.... but not so long ago, there was a nice family, living in a nice little house, in a nice little village. The woman of the house loved to decorate. Even on their holidays she wanted to snoop every brocante market she could find. Her hubby watched it patiently, but he knew it made her happy, so he let her going her own way. The kids on the other hand understood their mother, and they even came a long with her sometimes. They understood the game of purchasing a lot for less.

En de vrouw zocht en vond, onderhandelde en kocht. En ze was gelukkig. Ze vond de meest mooie spulletjes voor haar recentelijk opgeknapte slaapkamer.
And the woman was searching and finding, negotiating and buying. And she was happy. She found the most lovely things for her recently re-decorated bedroom.



Een paar oude foto's in lijsten van een man en z'n vrouw....
A few old pictures of a man and his wife....




Oh, deze zouden perfect staan op hun nachtkastjes. En een emaille kan, een mooie witte schaal en een paar gehaakte handschoentjes, ook dit zou er perfect bij staan.
Oh, these would be perfect looking on their night tables. And an enamal jug, a pretty white bowl and a pair of crochet gloves, they will look perfect too.

Deze oude lijst en vintage foto had ze al een tijdje geleden gekocht,

This old frame and vintage picture she bought some time ago,

lief, vind je niet?
lovely don't you think?

En de vrouw was wanhopig op zoek naar het perfecte slaapkamer kastje, en ze vond deze bij hetzelfde, leuke kleine winkeltje. Maar het had nog wat aankleding nodig.
And the woman was searching desperately for the perfect chest of drawers, and she found it at that same pretty little shop. But it needed some decorating.

En de vrouw zocht, gedurende haar hele vakantie, en ze vond. Ze speelde het spel van afdingen en ze hield er van. Ze was in haar nopjes. Ze vond de gehaakte sprei prachtig. Maar er was meer.

And the woman searched, during their whole vacation, and she found. She played the game of negotiating and loved it. She was in high feathers. She loved the crochet bedcover. But there was more.

Een crèmekleurige kan en bijpassend kammenbakje....
A creamy jug and matching box for combs....

.... meer crèmekleurige kannetjes en een bijpassend zeepbakje. En zonder het te verwachten vond ze de oplossing voor haar make-up-en-aanverwante-artikelen-probleem: dit oude, ietwat vervallen kleine kastje.

.... more creamy jugs and a matching stone soap box. And without expecting it, she found the solution for her make up-and-other-stuff-storage-problem: this old, shabby little cabinet.

Oké, de spiegel had ze niet echt nodig, maar hij was zo mooi en het kostte bijna niets. De grote witte spiegel was het allereerste verjaardagskado dat zij van haar liefhebbende mannetje kreeg. Ze vond hem nog steeds prachtig, ze schilderde hem alleen wit (natuurlijk!).

Okay, the mirror she actually didn't need, but it was so pretty and it costed hardly nothing. The huge white mirror was the first birthday present she got from her beloved hubby. She still loved it, she only painted it white (of course!).

Ze werd opslag verliefd op deze oude lijst met een aandoenlijke foto van een peuter. En het stond allemaal zo mooi. De vrouw was gelukkig, de man hield van z'n vrouw en was dus ook gelukkig (Dat hoopte ze dan toch tenminste!)
Maar als jullie nu denken dat het sprookje is afgelopen dan hebben jullie het mis. Want er komen ook nog een paar feeën voor in dit verhaal. Ze maakten de vrouw warm van hart, zij overweldigden de vrouw met hun gulheid en onbaatzuchtigheid.
She fell in love with this old frame with the toucing picture of a toddler. And it looked all so nice. The woman was happy, the man loved his wife so he was happy too. (Well, at least she hoped so!)
And if you think this was the end of the happy bedtime story, you're wrong! Cause there are also a few very lovely fairy's in this story. They made the woman warm at heart, they overwhelmed her with their generosity and selflessness.

De eerste fee stuurde haar een doosje met deze schattige Pieter Konijn boekjes. Zij had ze niet meer nodig en dacht dat de vrouw ze wel kon gebruiken, voor één van haar knutselprojektjes.

Deze fee heette Margriet, en de vrouw schreef haar om haar hartelijk te bedanken en om haar te vertellen hoe ontzettend leuk ze deze boekjes vond.
The first fairy sended her a box with these lovely Peter Rabbit-storybooks. She didn't need them anymore, and she tought the woman could use them, for some crafty projekts.

This fairy was called Margriet, and the woman wrote her to thank her very much and to tell her how much she loved the little books.

Je moet gewoon wel houden van deze schattige plaatjes en lieve verhaaltjes!

You have to love these cute pictures and adorable stories!

De tweede fee heette Maureen. Zij stuurde de vrouw een enorme doos. De vrouw was totaal overdonderd en zij opende de doos met trillende vingers. De verpakking was al zo mooi, de kaart echt prachtig.

The second fairy was called Maureen. She sended the woman a huge box. The woman was flabbergasted and she opened the box with trembling fingers. The wrapping was so lovely, the card so beautiful.

En kijk, dit kwam er uit: een paar glazen kommetjes met appeltjes, zij wist dat de vrouw dit helemaal geweldig zou vinden, want de vrouw verzamelde tenslotte appel-dingen, een rood met witte stippen kaart, gemaakt door haar talentvolle feeëndochter Judith en 3 heerlijke woonbladen.

And look, this came out: a few bowls decorated with apples, she knew woman would love them, cause the woman collected apple-things at last, a polka dotted card made by her talented fairy-daughter Judith and 3 yummie home-decorating-magazines.

De vrouw was echt superblij met deze bladen, en alhoewel het geschreven was in een vreemde taal (Fins?), keek ze naar de foto's keer op keer. En ze kwijlde. De taal van de woondecoratie is hetzelfde als de taal der liefde. Je hoeft het niet te spreken om het te kunnen begrijpen.
The woman was thrilled with these magazines, although it was written in a foreign language (Finnish?), she looked at the pictures over and over again. And she was drooling. The language of homedecorating is like the language of love, you don't have to speak it to understand.

Zucht.... de vrouw vond deze zóóó geweldig.....
Sigh.... the woman found these sóóó pretty....

.... en ze voegde ze met zorg en liefde toe aan haar kleine, maar groeiende collectie van appel-dingen.

.... and she added them with care and love to her little, but growing collection of apple-things.

En de vrouw keek vol liefde naar haar vrolijk en gezellige keukenkast.

En ze leefde nog lang en gelukkig....

EINDE
And the woman loved the sight of her bright and pretty cabinet.

And she lived happily ever after....

THE END
Hugs,